David Ellefson: “Risk Hâlâ Megadeth'in En İyi Albümlerinden Biri!”

Eski Megadeth Bas Gitaristi David Ellefson, "Risk" albümü hakkında hiçbir şeyi değiştirmek istemediğini, bu tartışmalı LP'nin "hala büyük Megadeth kayıtlarından biri" olduğunu söyledi.

1999'da yayımlanan "Risk", eleştirmenlerden karışık tepkiler aldı ve grubun sert thrash metal köklerinden daha ticari, pop rock bir sese geçişi nedeniyle Megadeth hayranlarını yabancılaştırdı. Albüm, Billboard listesinde 16. sırada debut yaptı ve daha sonra Amerika Birleşik Devletleri'nde yarım milyon kopya satmasıyla altın sertifika aldı.

Oran O'Beirne ile yaptığı yeni röportajda, Ellefson "Risk" üzerine 25. yıl dönümü için düşüncelerini paylaştı. Ellefson, "Risk ile Megadeth olarak, bu kaydı çoğunlukla prova sırasında yazdık, ardından Nashville'e gittik ve stüdyoda bitirdik; bunun sindirilmesi ve içselleştirilmesi için yeterli zamanımız olmadı." dedi.

"Şunu anladım: Eğer müziğinizi ilk önce siz sevmezseniz, başkasını ikna etmek zor.” diye açıkladı. "O albüm sadece öyle olmadı, şimdi geriye dönüp dinliyorum ve hala büyük Megadeth kayıtlarından biri olarak kalıyor. Geçmişteki Megadeth albümlerine benzemiyor ama bu da bizim için yeterli zamanın olmamasıyla alakalı."

"O zamanki yöneticimiz, bize bu radyo yaklaşımına daha derin girmemiz için baskı yapıyordu; 'Cryptic Writings'de çok iyi işleyen bir yaklaşım bu. Amerika'da Active Rock radyo adı verilen bir radyo formatı var; Disturbed, Godsmack gibi gruplar bu formatı ele geçirdi. 'Symphony Of Destruction' ve 'Sweating Bullets' gibi şarkılarla başarılı olduk. 'Cryptic'te de şarkıların üçte biri radyo, üçte biri metal, üçte biri de diğer şeylerdi ve bu işe yaradı. Doğru yaklaşım buydu. 'Risk' ile birlikte, 'Eğer biraz iyi ise daha fazlası daha iyi olmalı.' gibi bir baskı vardı. Nashville'e indiğimizde bu metal şarkıları yapacağız diye düşünüyorduk; bu kolay olmalıydı. Gerçek şu ki, diğer şarkılar üzerinde o kadar çok zaman harcadık ki albümde denge kurmak için gereken metal şarkıları yaratmaya yeterince zaman ya da zihin yapısına sahip olamadık. Bu nedenle, daha çok radyo albümü gibi yönelmiş bir kayıt oldu. İtiraf etmek gerekirse, süremiz, odağımız ve enerjimiz bittiği için dahil etmediğimiz bir parça var. Bu kesinlikle bizim hatamız. Bunun bize öğrettiği şey: The World Needs A Hero'da yeniden yön belirlemeye başladığımızda, şarkıları sevmemiz gerektiğiydi. Eğer biz seviyorsak, bizim gibi başka bir sürü insan da sevecektir. O zaman bizim koro-muza hitap edelim, dışarı çıkıp ait olmadığımız ve asla davet edilmeyeceğimiz bir kitleyi kazanmaya çalışmak yerine, sadece kabilemizie odaklanalım çünkü sonuçta, Megadeth ve thrash, bizim türümüz, böyle büyüdü."