CANLI SÖYLENMEYEN EFSANE ROCK/METAL ŞARKILARI

DEEP PURPLE VOKALİ IAN GILLIAN “CHILD IN TIME” I NEDEN ARTIK ÇALMADIKLARINI AÇIKLADI

Kasım ayında İspanyol Rock radyosu RockFM’ e konuk olan Ian Gillian grubun kült şarkısı Child In Tıme’ı canlı çalmak konusunda neden isteksiz olduğu hakkında konuştu:

“Ben hep Child In Time’ın bir şarkıdan çok olimpik bir etkinlik gibi olduğunu düşündüm. Bu çok zorlayıcı bir şarkı ama evet gençken bunu yapmak yorucu değildi ama bu noktaya geldik. 38 yaşıma geldiğimde bu artık doğru gelmemeye başladı çünkü kötü yapmaktansa hiç yapmamanın daha iyi olduğunu düşündüm ve hala aynı düşünüyorum hiç dönüp arkama bakmadım”

“Bu düşünce 38 yaşındayken kafama girdi ‘Tanrım yolun yarısına çok yakınım!’ diye düşündüm ve bu beni gelecek hakkında düşünmeye itti gerçekten hayatımın kalanında şarkıcı olmak istiyor muydum? Tabii ki evet. 5 yaşımdan beri müzikle uğraşıyorum ve bütün ailem müzisyen, peki o zaman ne yapacağım? sadece çığlık atmasıyla tanınan biri olmak ve 70’lerime geldiğimde çığlık atmak istemiyordum ama işte buradayız 77 yaşıma geldim ve hala çığlık atıyorum. Ama dürüstçe söylemeliyim ki Child In Time’ın nota yükselmesi ve kontrolü artık beni aşıyor.”

Bu röportaj bize kahramanlarımızın sonsuza kadar dinleyemeyeceğimizi hatta hala onları dinleme şansımız varken bile onları bizim kahramanımız yapan performansları ile görmeyebileceğimizi hatırlatıyor. Ne var ki bu da bizi bu yazının asıl konusuna getiriyor…

PINK FLOYD- ECHOES

Pink Floyd’un klavyecisi Richard Wright’ın 2008’deki ölümünden sonra David Gilmour parçayı emekli etti. Mükemmel enstrümantal pasajlarıyla 25 dakikayı bulan şarkıyı Wright olmadan çalmak muhtemelen imkânsız. 2016’da bir konserden önce Rolling Stones’a verdiği röportajda Gilmour şunları söylemişti: “Evet burada ‘Echoes’u çalmak çok güzel olurdu. Ama bunu Rick olmadan yapamayız. Rick ve benim birlikte çalma stilimizde çok özel olan bir şeyler var birinin bunu öğrenip öylece çalmasını sağlayamıyorsunuz. Müzik böyle bir şey değil.”

GENESIS- ABACAB

Neyse ki her şarkının böyle trajik hikayeleri yok. Abacab sanatçı tribi denilen şeyin istikrarlı bir kurbanı gibi görünüyor. Grup 1987’den beri Abacab’ı icra etmiyor ve nedenini bilmiyoruz. Davulcu Phil Collins bu kararı almalarından şöyle bahsediyor: “İlk mısranın yarısına geldiğimizde ‘bunu çalmak istemiyorum. Ne hakkında olduğunu bilmiyorum’ dedim.”

LED ZEPPELIN- STAIR WAY TO HEAVEN

Listenin pek çok kişi için en can alıcı şarkısı belki de. Ancak vokal Robert Plant’ın pek canını yakıyor gibi görünmüyor çünkü şarkıyı bu kadar muhteşem yapanın müzikal kalite olduğunu ve kendini bu şarkıyla bağlayan bir şey olmadığını söylüyor. “Elbette bu çok güzel bir şarkı. Şarkının özellikle müzikal yapısı harika ve vokalsiz de ayakta durabilen bir şarkı… Şarkı sözleriyle şu an bir ilişki kuramıyorum bu uzun zaman önceydi. Artık böyle soyut satırlar yazmaya hiç ilgim yok… Jimmy Page’in müziği işleme şekli ve davulların neredeyse doruğa ulaşıp devam etmesi... Çok güzel bir parça. Ama şimdi lirik olarak ve ses performansı olarak bile 'Bundan emin değilim' diyorum.” Şarkı yalnızca 1985, 1988 ve 2007’de tek gösterimlik şovlar için çalındı.

NIRVANA- SMELLS LIKE TEEN SPIRIT

Elbette 1994’den beri bu şarkıyı kimsenin canlı dinleme ihtimali kalmamış olsa da şarkının çalınmama kararı 1992’de alındığı için belki de listenin en ünlü şarkısı bu yazıda kendine yer bulma hakkı kazanıyor. Smells Like Teen Spirit çıkışından sonra o kadar muazzam bir ilgi gördü ki grup üyeleri bundan bunalmışlardı ve giderek daha az sahnede çalmaya başladılar. Ama 1992’de Buenos Aires’deki konserlerinde Nirvana’nın ön grubu Calamity Jane sahneden yuhalanarak ayrılınca grup seyircilere bir ders vermeye karar verdi. 2004’de yayınlanan Nirvana: Chosen Rejects adlı kitapta Kurt Cobain’in o gün hakkında söyleikleri kendine şöyle yer buluyor: “Yaklaşık 40 dakika boyunca her şarkıdan önce Smells Like Teen Spirit’in girişini çaldık ve durduk. Ama onları protesto ettiğimizi kimse anlamadı.”

AC/DC- LONG WAY TO THE TOP

Long Way to the Top’ın sahne hayatı 1975’deki yayımından sonra yalnızca 4 yıl sürdü. Grubun vokali Bon Scott’ın 1980’de alkol zehirlenmesinden öldükten sonra yerine gelen Brian Johnson, selefine duyduğu saygıdan ötürü şarkıyı bir daha çalmamayı seçti. Grup yine 1980’de yayınladıkları albümleri Back in Black’i Bon scott’ın anısına adadı.

Bon Scott(soldan ikinci) ile AC/DC

FOO FİGHTERS- BİG ME

Big Me’nin efsanevi Mentos parodisi klibinden sonra konserlerde seyirciler gruba nane şekeri atmayı kültür haline getirdiği için grup şarkıyı konserlerde çalmayı uzun süre bıraktı. Dave Grohl’ın 2006’daki demeci şu şekilde: “ Bu şarkıyı çalmayı bir süre için bıraktık çünkü dürüst olmak gerekirse taşlanmak gibi bir şeye dönüştü.”. Grup 2006’dan beri şarkıyı çoğu kapalı arenalarda çok nadiren seslendirdi.

RADIOHEAD- CREEP

Radiohead’in belki de en meşhur şarkısı. Grup için şöhretin kapılarını sonsuza kadar açık tutacak olan bu şarkı ne yazık ki sahnelerde grup için bir angarya haline gelmişti. Gitarist Jonny Greenwood, 1995’de The Times’a verdği röportajda şunları söyledi: “Hayatımızın aynı dört buçuk dakikasını sürekli yaşıyor gibiydik. İnanılmaz aptallaştırıcıydı… ‘Creep’ çok popülerdi. Hayranlar konserlerde şarkıyı isteyip şarkı bitince konserden hemen ayrılıyorlardı.” Ve Montereal’deki bir konserde Thom Yorke’un seyircilerin Creep isteğinden sonra şöyle dönüp “S#@!irin gidin, bundan bıktık” dediğini söyledi. Şarkı uzun bir uykudan sonra ilk kez 2009’da ve başka bir uzun uykudan sonra ilk kez 2017’de seslendirildi ve tekrar bir konserin set listesinde yer almadı.

KORN- DADDY

Vokal Jonathan Davis 94 çıkışlı grubun kendi adını taşıyan albümün kapanış şarkısı olan Daddy’de çocukken -ailesinin ona inanmadığı- tacize uğrama deneyimini anlatmıştı. Bu yüzden Davis şarkıyı sahnede çalmamayı seçti. Gitarist Shaffer: “Kayıtlardan sonra bile duygusal olarak tükenmiş durumdaydı. Bu şarkıyı çaldıktan sonra sahneden ayrıldığını hayal bile edemedim” Davis 2015’e kadar şarkıyı seslendirmedi. 2015’deki 2 konserden bugüne kadar da şarkı tekrar sahnelerden uzaklaştırıldı.

Jonothan Davis

MEGADETH- THE CONJURING

Gençliğinde kara büyüyle uğraşan Dave Mustine, kendini Hristiyanlığa adadıktan sonra bu karanlık temalar içeren şarkıyı çalmama kararı aldı. “Şeytanı övmenin ve karanlık görünmenin havalı bir tarafı yok, serseri gibi görünüyorsunuz” sözlerini söyledikten uzun bir süre sonra “ Bu şarkıyı çalmak kimseyi incitmez çünkü bu iyi bir şarkı” dedi ve 17 yıl aradan sonra 2018’de şarkı ilk kez bir set listesine girdi.