Gotik rock grubu HIM'den tanıdığımız Ville Valo, yakın zamanda Metal Edge ile bir röportaj yaptı. Grubun 2017'de dağılmasından üç sene sonra müzik hayatına solo devam eden Valo, röportajda favori sekiz metal aşk şarkısını sıraladı.
Bahsettiği şarkılar hakkında, Valo, "Size, gönül meselelerinden bahseden, ama özellikle 60'lı yılların klasik kızlı erkekli aşk şarkılarından olmayan parçalar içeren, tabiri caizse, bir şarkı listesi hazırlamaya çalıştım. Ve özellikle bu türde, alışık olduğumuz gibi, bu şarkılar biraz daha olağan dışı," yorumunda bulundu.
"Blood and Tears güzel bir şarkı. Tam bir 60'lar- tam 50'lerden old school Amerikan havası var. Roy Orbison veya Elvis'lik bir şarkı olabilirmiş, ama biraz daha şey gibi bu... neticede çok ağır bir şarkı değil, ama hep olduğu gibi Danzig'in sesinde ve tarzında çok güç var. Blood and Tears bence, şarkının ismi, benim yapmaya çalıştığım müziği de gayet iyi yansıtıyor; karışık sinyaller göndermeye çalışıyorsun, rahatlatıcı bir şey vermeye çalışıyorsun, ama rahatsız edici bir yanı da var. Twin Peaks'in ilk vakitleri gibi olmadığını söyleyemem. Biraz sapıkça, biraz da alışılagelmedik."
"Bu şarkı az çok... kadınların menstrüal dönemden geçmesine yönelik bir şarkı. Bu yüzden "kurt" fikri hakkında düşündüm... Güzel bir şarkı, Peter Steele'ın da şarkının duygusal merkeziyle dalga geçerek oynamak gibi büyük bir yeteneği var. Onun her zaman bir tür karanlık komedi yönü vardı zaten. Albüm ilk çıktığında bayağı büyük bir olay oluşunu ve Helsinki'de konser verdiklerini hatırlıyorum. HIM söz konusu olduğunda, yola çıktığımızda da en önemli gruplardan biri oldular. Onları anlamak çok zor. Şey çok zor... Bir şarkıyı kavramak çok kolay, bir Type O Negative şarkısına kafanızı sallamak çok kolay, ama grubu veya yaptıklarını birkaç cümleyle açıklamaya çalışmak mı? Bu imkansız, çünkü çok dokunaçlı gibiler."
"Bu harika bir aşk şarkısı çünkü muhtemelen en 'depresif', korkunç türden, ağıt sayılabilecek bir şarkı. Kesinlikle romantik bir parça değil, ama tüm romantik çabalarınız söz konusu olduğunda ve geri dönemeyeceğiniz o noktayı geçtiğinizde, dinlenilecek şarkı bu. Ve bence bu şarkı, öncekilerle kıyaslayınca kazanıyor."
"Bu albümde en sevdiğim şarkılardan biri. Bu gruba bayılıyorum. Ve canlı izleme şansı edindiğim ilk gruplardan biriydi. Bu biraz daha sonraydı, belki '86 veya '87, Helsinki'de çaldılar ve bu şarkı çalıyordu, ya da acaba Inside The Electric Circus muydu? Ama Sleeping (In The Fire) herhangi bir şey hakkında olabilir. İlişki hakkında olabilir, bağımlısı olduğun bir şey hakkında olabilir, uyuşturucu hakkında olabilir. Birçok aşk şarkısı genelde, ilginçtir ki, uyuşturucularla ilgili. Ama evet, 80'leri her zaman bir şekilde sevmişimdir, ayrıca birçok vokalistin çok, çok benzersiz, tanımlanabilir bir sesi vardı, ki bu günlerde pek çok şarkıcıda çok fazla yok. Bir sürü ortalama sesli şarkıcı var. Ama 80'lerde, Blackie Lawless gibi, düşünürseniz, 80'lerden bahsediyorum çünkü 80'lerde Kiss'ten Paul Stanley [ve] Gene falan dinliyordum."
Dee Snider'in çok iyi bir sesi var ve hala düşünüyorum, The Price ne demek? Yaşamanın mı 'bedeli'? Var olmanın mı 'bedeli'? Sırf varız diye ödememiz gereken 'bedel' mi? Dee Snider'ın yaşadığı bu tarz varoluşsal sorunsallar olabileceğini düşünüyorum, ve gerçekten umrumda değil. Bence harika bir şarkı ve gerçekten bir çakmağa ihtiyacın olan şarkılardan biri. Ya da Iphone'a. Dostlarınla o dalgayı yapman ve eğlenmen gerekiyor. Buna benzeyen çok şarkı yok. Scorpions'tan Wind of Change olabilir belki."
"Eğer yanılmıyorsam, bu şarkı adamın annesiyle ilgiliydi- kadının annesiyle ilgili, düzeltmem gerekir, özür diliyorum. Bence Life of Agony ve o [Mina Caputo], pek metal olmayan, bazen de müzik dışı konular hakkında şarkı söyleyebilme konusunda büyük bir yeteneğe sahip. Pek çok insan, gözü kara bir tavırla, bu tür kişisel meseleler hakkında, içten bir şekilde ve durumu istismar ediyormuş gibi hissetirmeden şarkı söylemiyor. Bu şarkı çok doğal hissettiriyor."
"Çok balad havası var, çok güzel ve çok melankolik. Ve eğer yanılmıyorsam bu şarkı bir ebeveyni kaybetmek hakkında. O yüzden tekrardan, sebebi ne olursa olsun, metal kafalar ya da müziğin daha agresif yönlerinden veya daha agresif müzik türlerinden gelen sanatçılar müzisyenlerin, pek çok insanın bir sopayla bile dokunamayacağı konular hakkında ikna edici bir şekilde yazıp şarkı söyleyebilmek gibi bir hünerleri var gibi görünüyor, çünkü bunu yapmanın birçok yanlış yolu var. HIM olarak Anathema ile pek çok kez turneye çıkma şansı bulduğumuz en sevdiğim gruplardan biri. Yani evet, onlara bayılıyorum."
"En sevdiğim şarkılardan biri. Melodisi bana çok Fince geliyor. Fin zihniyeti falan. Melankoliden zevk alıyoruz ve bu ille de depresif bir şey değil, daha çok özlem, nostalji ve geride kalanlara bakmakla ilgili, ve Solitude bana bunları hatırlatıyor. Ve bu tüm bu parçalar arasında en temel aşk şarkısı türü olabilir, çünkü bu şarkı sevdiğini kaybetmekten ve hemen ardından gelen yalnızlıktan bahsediyor. Bu yüzden belki de saydıklarım arasından en geleneksel aşk şarkısı bu."