Drain - ...Is Your Friend(2025) Albüm İncelemesi
- Orhun Kaan Kahraman
- 6 gün önce
- 3 dakikada okunur
Drain sizin de arkadaşınız mı?

Şimdi bir hardcore grubu düşünün. Sürekli pozitif şeylerden bahsediyor ancak posi-core ya da positive hardcore gibi straight-edge tabanıyla kurulmuş değil. Bayağı Good Riddance tarzı hızlı melodik punk ritimlerini kullanıyor ama thrash metalli. Crossover thrash diyebilirsiniz ancak bir Municipal Waste gibi, DRI gibi, SOD gibi ya da daha yenilerden Lich King tamamen punklı thrash metal değil de. Çünkü metallic hardcore tandansı da var baya böyle "New York City Tough Guy Hardcore"u gibi yani Earth Crisis, Terror, Integrity, Incendiary ve niceleri gibi. Şimdi diyeceksiniz ki "TAMAM!?! Neyi farklı zaten çok böyle grup var" ki haklısınız ama Drain bunlardan yine ayrılıyor çünkü: SEVGİ.

2014 yılında davulcu Tim Flegal'ın kurduğu Drain 2015'de Sammy Ciaramitaro ve Chody Chavez'in katılmasıyla şu anki formunu oluşturmuş bir hardcore/crossover grubu. Özellikle 2010 sonrasında yeniden yükselişe geçen hardcore genre'sında bu genre'yı severek, ruhuna sadık bir şekilde icra eden grupların başında gelen Drain şu ana kadar 3 albüm, 2 EP çıkarmış tatlı mı tatlı bir oluşumdur. Kendi kominitesiyle ve genel hardcore kominitesiyle ilişkileriyle farklı bir gruptur Drain(Sammy ve Tom'un zamanında Gulch'da çaldıklarını söylemem gerekir burada sanırım). Drain'den biraz bahsettikten sonra "...Is Your Friend" albümünden birazcık bahsedelim.
Bu albüm öncelikle diğer Drain albümlerine göre biraz daha karanlık havada bir albüm. Geçtiğimiz yaz davulcu Tim Flegal'ın kanser tehşisi konulmasından önce kaydedilmiştir muhtemelen ancak sanki bunun varlığından haberdar bir şekilde karanlık bir havada kaydedilmiş albüm görüyoruz. Ama ne kadar karanlık olursa olsun bu albüm yine "Living Proof"’un izinde giderek thrash çılgınlığını ve pozitif enerjiyi sizlere yansıtıyor. Drain hakkında sevdiğimiz her şeyi burada görüyoruz: Güç verici hardcore enerjisi mi arıyorsun? Stealing Happiness From Tomorrow’un sarhoş edici iniş çıkışlarında Sammy, “Hayat bir yarış değil, ama ben zaten kazandım!” diye haykırıyor. Thrash metal çılgınlıkları mı? Cody Chavez’in öldürücü riflere ve çığlık atan gitar bombalamalarıyla kulaklara muhteşem bir ziyafet veriyor. Drain’in imzası haline gelmiş pozitif zihniyeti mi diyorsun? "Who’s Having Fun?"ı dünyayı pozitiflikle fethedecekmişsin hissiyatı yaratıyor.
Tim Flegal'ın albüm yayınlanmadan kansere yakalanması her ne kadar üzücü olsa da şarkılarda Drain pozitifliği yeniden üreterek davulcularına destek veriyor ve gerçek birlik hissini hissettiriyor. Drain bize bu albümde yeniden köpek balığının aslında şirin canlılar olduğunu gösteriyor. Bahsettiğim gibi en karanlık Drain albümü olsa da pozitiflik size her şekilde ulaşıyor. Bu arada yukarıdaki Instagram postu ile kansere yakalandığını duyuran Tim Flegal grupla konserler veriyor ve aktif bir üye olarak Drain'de yer almaya devam ediyor. Albümün kendisine baktığımızda her ne kadar biraz daha karamsar gibi gözükse de 30 sene öncesinin crossover çılgınlıkları ile bezeli gayet güzel bir albüm görüyorsunuz. Ayrıca bu albümde geçtiğimiz "Living Proof" albümünde cover olarak yer alan punk şarkıyı(Descendents - Good Good Things) kendi şarkıları olarak görüyoruz. "Who's Having Fun?" şarkısı çok güzel bir melodic hardcore punk şarkısı olarak karşımıza çıkıyor.
Bir diğer bahsetmem gereken konu da Sammy, Tim ve Cody'nin yaptıkları işi gerçekten sevmeleri yani hiçbir teknik detaya takılmadan sadece kendi içlerinden geldiği gibi müziklerini yapmaları. Konserlerini izlerseniz bunu görürsünüz gerçekten o konser kayıtlarındaki duygulanımsal atmosferi kulaklıkla dinlerken de hissediyorsunuz. Konserde Sammy'nin 10. saniyeden kuduruk gibi "Stage Dive" istemesi, mikrofonu herhangi bir izleyiciye 30 saniyede bir uzatması ve hatta tamamen bir şarkıyı izleyici söyletmesinde verdiği enerji... Her saniye olumsal, pozitif enerjiyi hissediyorsun. Daha önce Amerika'da yaşamış ve hardcore konserlerine sürekli giden bir arkadaşımla konuşmuştum Drain konserlerini. Gerçekten grubun komünitesiyle bağının çok kuvvetli olduğundan sürekli "Give me some love!" tarzından bağırdığından bahsetmişti. Gerçekten de konserlerini izlerseniz(hate5six'de tonla var) Sammy'nin sahnede hiç tehditkar enerjisinin olmadığını ve adeta sevilmeyi bekleyen bir golden retriever gibi durduğunu görürsünüz. O yüzden demem o ki her ne kadar karanlık bir albüm desem de en karanlık hallerinde bile bu pozitifliği geçiriyor size.
Drain bu albümde yeniden bizlere 30 sene öncesinin müziğini büyük bir SEVGİ ile geçirmeyi başarıyor. Sevginin gücünü bizlere "Nothing But Love" gibi şarkılarla yeniden hatırlatıyor. Karanlık desem de pozitifliği direkt dinleyicisine geçiriyor. Çünkü her ne kadar karanlık zamanlardan geçsek de, Drain sizin karanlık günlerdeki de arkadaşınız! Dediğim gibi hardcore sahnesinde Drain'in yeri hep farklıdır. Köpekbalığı maskotları olsun, komünitesiyle ilişkileri olsun, diğer hardcore gruplarıyla yaptıkları işler/verdikleri destek olsun, konserlerini izlerken alacağınız enerjiyi dinlerken de alabilmeniz olsun ve SEVGİye çok fazla önem vermeleri olsun... Gerçekten farklı bir gruptur. Son olarak: umarım bu son albümünüz olmaz ve Tim Flegal iyileşir. Kaliteli bir şekilde punk'ı, metallic hardcore'u ve crossover thrash'i birleştirmeye devam edin hep <3
PUAN: 8.5/10
