Selaaammmm müzik severlerrr...
Nasılsınız? Umarım hepiniz çok iyisinizdir. Bugün uzun süredir yazmak istediğim ve sonunda yazmak için vakit ve de kafa bulduğum bir gruba birlikte göz atacağız. Karşınızda Slipknot'tan Slipknot albümü...
Aslında aklımda başka albümlerini yazmak vardı (ki bu da "All hope is gone" ona da bir sonraki yazıda değinmeyi düşünüyorum.) ama sonrasında dedim ki Slipknot'ı "Slipknot" yapan albümü incelemeden olmaz. Bu sözümle ne demek mi istiyorum? Hemen başlayalım o zaman.
Yabancı kaynaklardan birinde şu sözü okumuştum, "Bence grubun kendi ismini ilk albümlerine koymaları en iyi zaman!" ben de bu söze katılıyorum. Hele hele bu albümde daha da fazla. Bize unutamayacağımız bu ismi resmen kafamıza kazıyarak sektörden asla ama asla vazgeçmeyeceklerini söylüyorlar resmen.
Bu albümü incelemeye başlamadan önce biraz öncesine de bakmamız lazım, underground olduğu zamanlara; 1996 yılının Ekim ayında kim oldukları bilinmeyen, adı sanı duyulmamış bi grup ilk albümleri olan M.K.R.F'yi yayınladı. Hiçkimse bu ses getirmeyen, duyulmayan albümün bir süre sonra ( hem de oldukça kısa süre sonra) metal dünyasının imparatorlarından biri olacak grubun ilk demo albümü olmasını ön görememişti. Hiçbir plak şirketiyle anlaşma yapılamadığından dolayı grup albümü kendisi finanse etmek zorunda kalmıştı. ( ki bu durumdan dolayı bu albümü ben de çok geç öğrenmek zorunda kalmıştım) Sonuçsa hüsrandı...
Eğer o dönemde değeri bilinseydi ya da belki albüm şimdi yayınlansaydı çok ses getirebileceğini düşünüyorum. Asıl Slipknottan çok farklı hiç bilinmemiş bi başlangıçları vardı. Ama demin de dediğim gibi hiçbir sonuç alınamadı, grup underground olarak yollarına devam etti ta ki 1999 yılına kadar.
1998 yılında şans eseri müziklerini Roadrunner Records'a duyurmayı başarmışlardı ve artık bir destekçileri vardı. 99 yılında da bugün inceleyeceğimiz mükemmel albümü yayınlayarak hak ettikleri değeri yakalamışlardı.
Bu albüm sektöre resmen bir bomba gibi düşmüştü. Akıllarda onca soru vardı. Kimdi bu maskeli adamlar? Metal müziğe ne yapacaklardı? Herkes bunların cevaplarını yavaş yavaş öğrenecekti. Grup da zamanla kendini tanımaya, tarzlarını tüm dünyaya kabul ettirmeye başlayacaktı.
Albüm aslında kaydettikleri en Heavy Metal albümlerden biri desek bence doğru olur. Hatta sadece Heavy Metalle kalmamış thrash metal, industrial metal hatta ve hatta ara ara rap-rock esintileri de yapmış. Bu yönüyle de farklılıklarını ortaya koymuşlardır. Albümde yer yer değil çoğunlukla davulların mükemmelliğine aman dikkat kendinizi kaptırmayın.
Mesela bu nasıl bir davuldur be kardeşim? Davula göre daha "tatlış" gitar riffleri ara ara gelen ve cuk oturan perküsyonlarla birlikte her şey bir puzzle parçası gibi birbirine oturuyor ve de anlamlanıyor. Ama son vuruşu gerekli noktalarda çok agresif ama yer yer de aşırı melodik kalan vokalimiz Corey tamamlıyor. Ve ortaya şaheser çıkıyor.
Albümün kapanışını da bizi en sonunda deliliğe götürecek bu şarkıyla yapıyoruz.Geçirdiğimiz bu 8 dakikada sonlarına doğru artık ruhumuz vücudumuzu terk edip, grubumuzdan gelecek bir sonraki albümü beklemeye başlamış oluyor bile. Herhalde 1999 yılında da insanlar bana katılmış olacak ki aradan 24 sene geçmesine rağmen halaaa onları, yaptıkları ve de başardıkları şeyleri konuşuyoruz.
Evet seveni olduğu kadar nefret edeni de çok olan bu grubun günün sonunda hakkını yememek lazım. Ne de olsa aslında bu kadar nefret de grubun başarısını ortaya çıkarıyor değil mi?
Müzikle kalın!
Şimdilik benden bu kadar.
Albümün tamamı için;